Angielski
Co warto wiedzieć na temat uczenia się języka angielskiego przez dzieci w młodszym wieku szkolnym?
Rozpoczęcie nauki w szkole jest nowym etapem w życiu każdego dziecka. Dziecko stopniowo przechodzi od zabawy do pracy szkolnej. Rola ucznia wiąże się z większymi wymaganiami zarówno ze strony rodziców jak i nauczycieli. Dzieci bardzo potrzebują akceptacji, chętnie angażują się w wykonywanie powierzonych im zadań, choć często bywają zbyt zmęczone, żeby je dobrze wykonać lub skończyć.
Dzieci uczą się najlepiej, gdy nauka bazuje na doświadczeniu i wykonywaniu zadań. Na etapie wczesnoszkolnym przyswajanie języka obcego odbywa się w sposób naturalny. Na lekcjach dzieci używają języka angielskiego w bardzo konkretnych celach, np. rozumienie tekstów, śpiewanie piosenek, uczestniczenie w grach, współdziałanie z rówieśnikami.
Pomoc rodziców w nauce języka obcego jest niezwykle ważna i jest możliwa nawet wtedy gdy rodzice nie znają języka obcego. Wbrew pozorom jest to proste i nie zajmuje wiele czasu:
·Konsekwentnie motywujmy dziecko, doceniajmy jego starania;
·Wspierajmy dziecko w jego wysiłkach;
· Wykazujmy zainteresowanie doświadczeniami dziecka;
· Doceńmy sukcesy dziecka i chwalmy jego umiejętności bez względu na etap nauki i nie zawsze pozytywną własną ocenę efektów osiąganych przez dziecko;
· Wskazane jest ograniczenie własnych oczekiwań odnośnie efektów, jakie dziecko może osiągnąć na tym etapie nauczania. Pamiętajmy, że nie sposób ominąć etapów niezbędnych przyswajaniu i nauce języka, etapów błędów, wstydu przed mówieniem, większego lub mniejszego zniechęcenia, buntu czy niezdecydowania.
Nie oczekujmy więcej, niż to jest możliwe. Program nauczania na tym etapie jest dostosowany do możliwości dzieci, które potrzebują odpowiedniego poziomu trudności, a zakres wiedzy jaki mają opanować nie może być zbyt szeroki, żeby dziecka nie zniechęcić.
Nie porównujmy wyników nauczania z osiągnięciami innych dzieci.
Nie stawiajmy dziecka w kłopotliwych sytuacjach. Nie prośmy o przetłumaczenie słów czy zdań na język angielski, bo nauka języka to nie mechaniczna zamiana słówek polskich na angielskie. Ucząc się języka dziecko uczy się innego sposobu myślenia, co nie zawsze jest łatwo zaobserwować rodzicowi, który nie zna języka.
Przygotowała:
mgr Iryna Bodnar
nauczyciel języka angielskiego
Dlaczego warto uczyć ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi języka angielskiego?Przyswajanie języka angielskiego dla ucznia z niepełnosprawnością, tak jak dla każdego uczącego się, oznacza nabywanie wiedzy i umiejętności językowo-komunikacyjnych. Istotną
konsekwencją nauki języka angielskiego jest także rozwijanie potencjału poznawczego rozumianego jako wzbogacenie wiedzy o świecie i dostęp do informacji.
Osoba, która zna język angielski staje się dla otoczenia bardziej atrakcyjną społeczne: znajomość języka angielskiego wpływa na to, jak uczeń jest postrzegany przez swoich kolegów , a w przyszłości zwiększa się też możliwości pełnego funkcjonowania społecznego. Nauka języka wpływa także na samoocenę ucznia niepełnosprawnego pod warunkiem że postępy w nauce będą oceniane właściwie.
Oprócz ważnych korzyści dla emocjonalnego rozwoju człowieka nauce języka towarzyszą dodatkowe wartości przydatne do rozwoju poznawczego i społecznego osoby niepełnosprawnej. Osadzenie języka w kulturze dostarcza niepełnosprawnemu uczniowi nowych kontekstów, wiadomości i okazji do refleksji nad własnym funkcjonowaniem w języku.
Także czynności wykonywanie w czasie lekcji mogą korzystnie wpływać na rozwój poznawczy uczniów. Dlatego tak ważno uczyć się języka angielskiego.
Dziś, gdy podstawowym celem nauki języka angielskiego jest umiejętność skutecznego porozumiewania się i rozwinięcia u uczniów kompetencji komunikacyjnej słownictwo odgrywa w nauczaniu ważna rolę.
Przygotowała:
mgr Iryna Bodnar
nauczyciel języka angielskiego
Dysleksja a nauka języków obcych
Dysleksja, a właściwie „dysleksja rozwojowa” to termin używany do określenia specyficznych trudności w uczeniu się czytania i pisania. Określenie „rozwojowa” oznacza, iż opisane trudności występują od początku nauki szkolnej. U dzieci z dysleksją zazwyczaj stwierdza się zaburzenia percepcji wzrokowej, słuchowej oraz integracji percepcyjno-motorycznej. W dysleksji mogą wystąpić zaburzenia mowy, uwagi, koncentracji i pamięci.Biorąc pod uwagę fakt, że dziecko dyslektyczne ma zaburzenia w pisaniu i czytaniu języka ojczystego, spróbujmy sobie wyobrazić, jak trudno przychodzi mu nauka języka obcego. A jednak jest to obowiązkowy przedmiot, który musi być realizowany przez ucznia i nauczyciela.
Problemy z nauką języka obcego ucznia z dysleksją mogą dotyczyć:
- zapamiętywania nowego słownictwa, zwłaszcza długich wyrazów
- trudności w przechowywaniu materiału językowego w pamięci krótkotrwałej (nauka słownictwa)
- trudności w powtarzaniu dłuższych słów (wymowa, akcent)
- trudności w czytaniu (na głos, ze zrozumieniem, problemy z intonacją) i pisaniu (ortografia, interpunkcja) nawet krótkich słów
- częste mylenie, przestawianie, omijanie, dodawanie liter i głosek
- wolniejsze tempo mówienia, czasem mowa niewyraźna
- trudności z przyswojeniem struktur gramatycznych (np. czasy gramatyczne)
- uczniowie z dysleksją mają większe trudności z przyswajaniem języków obcych w formie pisanej niż w formie ustnej
- trudności z rozumienie mowy ze słuchu
- uczniowie dotknięci problemem dysleksji często zgłaszają problem nakładania się języków na siebie. Zjawisko interferencji dotyczy szczególnie języków pochodzących z tej samej grupy lingwistycznej, np. angielski-niemiecki
- zamienne stosowanie podobnych wyrazów
Jak pomagać uczniom z dysleksją?
- często powtarzać już omówiony materiał
- wykorzystywać pomoce wizualne przy nauce słownictwa
- należy dbać o zaangażowanie wszystkich zmysłów ucznia, a także ich koordynacji – sprzyja to lepszemu zapamiętaniu słówek lub wyrażeń i pozwala unikać znudzenia
- stosować różnorodne metody i formy pracy
- najlepsze efekty przynosi nauka poprzez zabawę
- ważne jest, aby z uczniem pracowali też w domu rodzice
Przykładowe ćwiczenia, które rodzic może przeprowadzić z dyslektykiem w domu:
- Przepisywanie słów – rodzic zapisuje słowo „car”, po czym dziecko zapisuje ten sam wyraz pod spodem.
- Układanie zdań w historię – dziecko dostaje kilka zdań na kartkach, a jego zadaniem jest ułożenie tych kartek ze zdaniami w jedną spójną całość.
- Rysowanie krzyżówek – dziecko może wspólnie z rodzicem stworzyć krzyżówkę tematyczną z hasłem np. family, gdzie wpisuje hasła, używając kolorowych flamastrów.
- Wykreślanie słów – dziecko dostaje zbiór słów, z którego musi wykreślić jedno, które nie pasuje.
- Dopasowanie obrazka – rodzic czyta krótką historię, a zadaniem dziecka jest dopasowanie obrazka, który pasuje do treści opowiadania.
- Tworzenie wyrazów – dziecko dostaje od rodzica wycięte kolorowe literki i próbuje ułożyć z nich jak najwięcej słów.
- Szukanie cech wspólnych – dziecko otrzymuje zbiór wyrazów, a rodzic wydaje polecenie, np. „znajdź wyrazy, które mają w pisowni literkę s” i dziecko dokonuje selekcji wyrazów.
- Tworzenie wężyka wyrazowego – zadaniem dziecka jest wyszukanie jak największej ilości słów.
- Dotykanie przedmiotów i ich nazywanie– rodzic pakuje przybory szkolne do pudełka, po czym, wyciągając kolejne, pyta dziecko o ich nazwę; następnie można odwrócić rolę i na przykład zawiązać dziecku oczy, tak by tylko na podstawie dotyku było w stanie określić, co trzyma w dłoni.
Literatura:
K. Bogdanowicz, Dysleksja a nauczanie języków obcych. Przewodnik dla nauczycieli i rodziców uczniów z dysleksją, Gdańsk 2011
A. Jurek, Trudności w nauce języków obcych uczniów z dysleksją rozwojową [w:] M. Bogdanowicz, M. Smoleń (red.), Dysleksja w kontekście nauczania języków obcych, Gdańsk 2004
M. Bogdanowicz, A. Adryjanek, Uczeń z dysleksją w domu. Poradnik nie tylko dla rodziców, Gdynia 2007
Przygotowała:
mgr Agnieszka Stasiło
nauczyciel języka angielskiego
Plakat
Zrób z dzieckiem dużą-widoczną i czytelną- planszę z nowymi słówkami. Plakat może być zawieszony w pokoju i przez kilka tygodni uzupełniany słówkami z lekcji. Każde nowe słowo poznawane przez dziecko jest ilustrowane na plakacie.
Na plakacie wpisujemy wszystkie litery alfabetu. Dziecko systematycznie dopisuje poznawane na lekcjach wyrazy angielskie, zaczynające się na daną literę.
Plakat kategorii
Plakat dzielimy na kilka części, które oznaczają różne kategorie, np. zwierzęta, liczby, imiona.
Gramy w bingo z numerami, literami alfabetu, kolorami, zwierzętami itp.
Wybieramy literę alfabetu i prosimy dziecko, aby znalazło angielską nazwę zwierzęcia, czegoś do jedzenia, rośliny, itp. zaczynających się na daną literę. Możemy też poprosić o napisanie 5 wyrazów na tą samą literę
Prosimy dziecko, aby zgadło o jakiej rzeczy na daną literę w pokoju myślimy.
Dwadzieścia pytań
Dziecko może zadać do 20 pytań zaczynających się od „Is it …?” (Czy to jest…?), żeby dowiedzieć się o jakiej rzeczy myślimy.
Gra w określenia
Opisujemy dziecku zwierzę lub przedmiot, a ono zgaduje co to jest.
Dopasowywanie
Wybieramy obrazki i dorabiamy do nich kartki z podpisami. Kładziemy je na stole obrazkiem/napisem do dołu. Po kolei odwracamy 1 obrazek i 1 podpis aby je dopasować w pary. Jeśli znajdziemy parę, odkładamy kartki na bok, jeśli nie - odwracamy obrazki twarzą do dołu do dalszej gry.
Szukajcie angielskich słów. Np. pomóż dziecku w wyszukiwaniu słów angielskich w domowym otoczeniu; napisów na sprzęcie radiowo telewizyjnym (np. play, review, pause, stop, off, on), na metkach na ubraniach (made in Poland, made in China, wash), napisów na koszulkach, przyborach szkolnych. Zróbcie własne pudełko na język angielski (English Box) w domu i tam wrzucajcie angielskie słowa. Używajcie słownika lub poproście nauczyciela o pomoc w tłumaczeniu.
Fiszki
Pozwól, by dziecko pisało słówka na oddzielnych kartkach i przylepiało w domu gdzie się da: na szafie, biurku, drzwiach, itp., zadbaj by uważało aby nie zniszczyć mebli; gdy będzie pewne, że już pamięta dane słowo, powinno zastąpić wyraz innym, im częściej w ciągu dnia jego wzrok padnie na słówka, tym szybciej je zapamięta.
Wspólnie z dzieckiem możecie zrobić komiks o przygodach np. „The little dog”. W książeczce można zamieścić polskie słowa i wyrażenia, jeśli nie znajdziecie odpowiedników w języku angielskim.
Zorganizuj formy zabaw niebezpośrednich, tzn. kup filmy, bajki, nagrania słuchowisk i piosenek, gry komputerowe w języku angielskim i słuchajcie ich razem przy każdej okazji.
Gotowanie
Opowiedz o potrawach, jakie jedzą w danym kraju i spróbujcie coś razem ugotować. Przygotujcie np. „fish and chips”.
Mały aktor
Razem z dzieckiem odgrywamy scenki, np. A party, Shopping – buying food, Shopping – buying clothes, Restaurant. Pomoc, polegająca na życzliwym zainteresowaniu, ustala i pogłębia więź uczuciową z dzieckiem, podtrzymującą jego zapał do nauki, wzmacnia pilność i obowiązkowość oraz przygotowuje do samodzielnej pracy.
Pierwsze lata nauki, kiedy dzieci zaczynają swoją przygodę z językiem obcym, stanowią fundament dla dalszego kształcenia językowego i dlatego tak ważne jest, aby był on mocny i trwały, aby można było na nim budować dalszy pomyślny rozwój intelektualny dziecka.
Przydatne strony:
www.learnenglishkids.pl
www.anglomaniacy.pl
www.britishcouncil.pl
Przygotowała:
mgr Iryna Bodnar
nauczyciel języka angielskiego